Автор: Maximilian Habicht
Typis Universitatis Regiis, 1824
Notae P. 53
Glossarium P. 75
P.157
كُـنّــا جَـمِـيـعــاً والــدَّارُ تَـجـمَـعُـنــا مِثلَ حُروفِ الجَميعِ مُلتَصِقَة
واليوم صار الوداع يجعلنا مثل حروف الوداع مفترقة
Мы жили вместе в одном доме, сплотившись, как буквы в слове جَميعِ
Теперь же мы разделены, подобно тому, как разделены буквы в слове وداع
ملتصق multaṣiq, Adhering, adhesive; conjoined.
جَمِيعٌ совокупность;
صَارَ I и صَيْرُورَةٌ مَصِيرٌ становиться, делаться;
وَدَاعٌ , وِدَاعٌ прощание Adieu, farewell; any benediction pronounced on taking leave, parting;
جَعَلَ I а جَعْلٌ 1) делать, изготовлять; 2) устраивать, устанавливать; 3) помещать, класть; 4) заставлять, принуждать;
مفترق muftariq, Dispersed, scattered.
Eramus conjuncti et domus una nos continebat ut conjunctae sunt litterae جَميعِ
Et hodie discessus nos assimilavit litteris وداع disjunctis.
Familiaritatem spectat distichon, quae inter epistolae auctorem, doctum Arabem, Tunete oriundum, et editorem Parisiis quondam intercedebat, qua in urbe uterque, intima amicitia conjunctus, complures annos unam eademque domum habitabat. Notandus lusus in vocibus جَميعِ et وداع , quibus pristina nostra conjunctio et quae insequuta est sejunctio facete depinguuntur, conspicuus. ‘Eramus’ scribebat ille, ‘conjuncti’ جَميعِ et una domus nos complectabatur, ‘sicut conjunctae sunt litterae vocis جَميعِ (conjunctus), quippe quae hoc in vocabulo conjunctim scribuntur; ‘at hodie discessus وداع similes nos reddidit litterais vocis وداع (discessus)’ utpote quae in hoc verbo separatim debent poni.
